Tarihin çok eski dönemlerinde bile gümüşün değerli ve şifalı bir maden olarak kullanıldığını artık biliyoruz. Binlerce yıldır birçok medeniyet gümüşü iyileştirici ve antibakteriyel olarak kullandı. Gümüş kapların, gümüş çatal-kaşıkların ve kupaların kullanımına tarih boyunca rastlamaktayız.

Romalılar, küçük gümüş parçacıklarını yanıkları, kesikleri ve yaraları tedavi etmek için kullanırdı. Sadece gümüş matarası olan askerler savaşa gönderilirdi çünkü Romalılar gümüşün, suyu temiz tuttuğunu biliyordu.

14. yüzyılda Avrupa’nın nüfusunu kırıp geçiren Kara Veba’dan neredeyse hiç etkilenmeyen topluluk çingenelerdi. Bunun nedeni ise çingenelerin tedavi amacıyla gümüşü küçük partiküllere ayırıp vücutlarına zerk etmeleriydi. Partiküller kan yoluyla vücuda yayılarak bakteri ve virüsleri yok ediyordu.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Penisilin’in hasta ve yaralılar üzerinde kullanılmaya başlanmasıyla 1200 yıl öncesine dayanan gümüşle tedavi yöntemleri yaygınlığını yitirdi ve unutulmaya yüz tuttu.